ഹൃദയപ്പൂര്‍വ്വം...

ആമ, മുയല്‍, തവള, ഉടുമ്പ്, കാട്ടുപന്നി, മാന്‍, കാട്ടുപോത്ത്, കോക്കാന്‍പൂച്ച, മയില്‍, കൊക്ക്, കൊളക്കോഴി...... ഇങ്ങനെ കഴിച്ചിട്ടുള്ള വന്യജീവികളുടെ ഒരു ലിസ്റ്റ് അവള്‍ക്കു മുന്നില്‍ ഞാന്‍ അവതരിപ്പിച്ചു.

എല്ലാം കേട്ടുക്കഴിഞ്ഞ്, ഏതാനും നിമിഷത്തെ നിശബ്ദമായ ചിന്തക്ക് ശേഷം അവള്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞു,

“അവസാനം നീ എന്നേം പിടിച്ചുതിന്നും.”

ബംഗ്ലൂര്‍ലെ താമസത്തിനിടക്കാണ് ആ പെണ്‍ക്കുട്ടി എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ സന്ദര്‍ശകയായി എത്തുന്നത്. സ്ഥിരമായി ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന ഹോട്ടലിനരികത്തുള്ള, മലയാള സിനിമാഗാനങ്ങള്‍ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തില്‍ മിക്കപ്പോഴും പുറത്തെത്താറുള്ള,  മൂന്നുനിലവീടിന്‍റെ മുകളിലെ ബാല്‍ക്കണിയില്‍ ഒതുങ്ങിയിരുന്ന്‍ തിരക്ക്ക്കൂട്ടുന്ന നഗരത്തെ കാണുന്ന ആ പെണ്‍ക്കുട്ടിയെ ഞാന്‍ എല്ലായ്പ്പോഴും ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു

ഒരു സന്ധ്യക്ക്, കോഫിഡേ യുടെ മുന്നില്‍ സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്ന വലിയ നിയോണ്‍ബള്‍ബില്‍ നിന്നും വീണു ചിതറിയ പ്രകാശത്തിനിടയിലൂടെ നടന്നകലുന്ന അവള്‍ക്കൊപ്പമെത്തി, “മലയാളിയാണല്ലേ...?” എന്ന എന്‍റെ ചോദ്യത്തിന്, “ ആണെങ്കില്‍ എന്താ, തന്നെ പേടിക്കണോ..?” എന്ന് മറുപടിപറഞ്ഞ ആ പെണ്‍ക്കുട്ടി, പിന്നീട് ഒരുപാട് സന്ധ്യകളില്‍ എന്‍റെ കയ്യില്‍ തൂങ്ങി, ചിലപ്പോള്‍ എന്നെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച്, തോളില്‍ തല ചായ്ച്ച് ഇരുള്‍ കൂടുക്കെട്ടിയ തെരുവുകള്‍ തിരഞ്ഞു നടന്നു...

അവള്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന സമയത്തെല്ലാം ഞാന്‍ അവളെവിളിക്കുന്നുണ്ടെന്നും, ചിലപ്പോള്‍, എന്നെ വിളിക്കുന്നതിനായി അവള്‍ മൊബൈല്‍ഫോണ്‍ കയ്യിലെടുക്കുന്ന ആ നിമിഷംതന്നെ എന്‍റെ ഫോണ്‍കോള്‍ അവളുടെ മൊബൈലില്‍ എത്താറുണ്ടെന്നും അവള്‍ വിസ്മയപ്പെട്ടപ്പോള്‍, പരസ്പരം തീവ്രമായി സ്നേഹിക്കുന്ന രണ്ട് മനസ്സുകള്‍ക്കിടയില്‍ സംഭവിക്കാവുന്ന ടെലിപതി എന്ന പ്രതിഭാസത്തെ ഞാന്‍ അവള്‍ക്കു വിശദീകരിച്ചുകൊടുത്തു. അത് അവള്‍, ഒരു ബിടെക്ക് വിദ്യാര്‍ഥിനിയുടെ ഗൌരവം ഉപേക്ഷിച്ച് ഒരു കൊച്ച്ക്കുട്ടിയുടെ കൌതുകത്തോടെ കേട്ടിരുന്നു.

പിന്നീട് പാതിരാവുകളിലും, പുലര്‍ക്കാലങ്ങളിലും, നട്ടുച്ഛക്കുമെല്ലാം അവള്‍ എന്നെ വിളിച്ച്, അവള്‍ ആ സമയത്ത് എന്നെ ഓര്‍ത്തതും, എന്നോട് സംസാരിക്കുവാന്‍ തീവ്രമായി ആഗ്രഹിച്ചതും അറിയിച്ചുക്കൊണ്ടുള്ള ടെലിപതി ലഭിച്ചുവോ എന്ന് അന്വേഷിക്കുവാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ടെലിപതിയെകുറിച്ച് അവളോട്‌ പറയുവാന്‍തോന്നിയ നിമിഷത്തെ ഞാന്‍ ശപിച്ചു.

ഒരു മുഴുവന്‍ രാത്രിയും മുക്കാല്‍ പകലും അവള്‍ എന്നോട് പിണങ്ങി മൊബൈല്‍ ഓഫ്‌ ചെയ്ത് വച്ചപ്പോള്‍ എനിക്കുണ്ടായ ക്ഷോപവും, ദുഖവും, ആ സമയം അവളുടെ ശബ്ദമൊന്നുകേള്‍ക്കുവാന്‍ മനസ്സിലുണ്ടായ  ആഗ്രഹവും ഞാന്‍ അവളെ അറിയിച്ചപ്പോള്‍ അതിനെകുറിച്ചുള്ള ടെലിപതി ലഭിക്കാഞ്ഞതിലാണ് അവള്‍ ആകുലതപ്പെട്ടത്‌.

പാതിരാവുകളില്‍, ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ ഗോവണി കയറി, അവള്‍ തുറന്നുതന്ന വാതിലിലൂടെ അകത്തേക്ക് കടന്ന്, ടെറസ്സില്‍ കട്ടിയേറിയ കമ്പിളിപുതപ്പുകള്‍ വിരിച്ച്, അതില്ക്കിടന്ന്‍, ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു കമ്പിളിപുതപ്പുകളായിമാറി പരസ്പരം ചൂട് തേടി.....

എന്‍റെ ജീവിതം ഒരു സിനിമ ആയിരുന്നുവെങ്കില്‍ ഞാനിന്ന് മദ്യപിച്ചോ, അല്ലാതെയോ ഏതെങ്കിലും കടല്ക്കരയിലൂടെ ശോകഗാനംപാടി നടക്കുകയായിരിക്കും..... കാരണം ഇന്ന് അവളുടെ വിവാഹമാണ്!!

വളരെ ബ്യുട്ടിഫുള്‍ ആയി പ്രണയിച്ച്, ആ പ്രണയത്തിന്‍റെ ചുടുനീരോഴുകുന്ന ഉറവകള്‍ക്ക് തണുത്തുറക്കുവാനും, കിതപ്പണക്കുവാനും ആവോളം ഇടം നല്‍കി അവസാനം മറ്റൊരാളുടെ ജീവിതത്തിന്‍റെ ഭാഗമായി തീരുവാന്‍ തയ്യാറെടുക്കുമ്പോള്‍ സാഹചര്യം പോലെ ആണായാലും പെണ്ണായാലും നടത്തുന്ന ഒരു സോഷ്യലിസ്റ്റ്‌ പ്രസ്താവനയുണ്ട്, നീയെന്‍റെ സഹോദരനല്ലേ.., അല്ലെങ്കില്‍ സഹോദരിയല്ലേ.... ഇത്തവണ ആ നാട്ടുചിന്തയുടെ ആനുകൂല്യം ഞാന്‍ കൈപ്പറ്റുന്നു.....,

“ പ്രിയ്യ സോദരീ... ഭാവുകങ്ങള്‍!!!! നീ ഗര്‍ഭംധരിച്ച് ഒരു പെണ്‍സൂര്യനെ പ്രസവിക്കട്ടെ... ആ നാള്‍ മുതല്‍ അവളായിരിക്കട്ടെ ഈ ലോകത്തിന്‍റെ പകല്‍!!!!”

ഞാന്‍ ഒരു നിരാശാ കാമുകള്‍ ആണെന്ന് ആര്‍ക്കും തോന്നിയേക്കരുത്. കാരണം, ഒന്‍പത് മാസങ്ങള്‍ക്ക്മുന്‍പ്‌ നടന്ന അവളുടെ വിവാഹ നിശ്ചയത്തിന് ശേഷമാണ് ഞങ്ങള്‍ പ്രണയം ആരംഭിച്ചത്

      ................................................................................................................................................

ഈ പോസ്റ്റ്‌ ഇഷ്ട്ടായോ??? ആയെങ്കില്‍ ഒരു സഹായം അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു, എഴുതുന്ന ഓരോ പോസ്റ്റുകളും കൂടുതല്‍ സുഹൃത്തുക്കള്‍ വായിക്കുമ്പോള്‍ വല്ലാത്ത സന്തോഷവും വീണ്ടും എഴുതുവാനുള്ള പ്രചോദനവും ഉണ്ടാകാറുണ്ട്.
താങ്കള്‍ക്കു സാധിക്കുമെങ്കില്‍, ഈ പോസ്റ്റ്‌ ഫേസ്ബുക്ക് ലോ, ഗൂഗിള്‍ പ്ലസ്‌ ലോ ഒന്ന് ഷെയര്‍ ചെയ്യാമോ...??? സഹായിക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചുക്കൊണ്ട്, ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടത്തോടെ, നിറഞ്ഞ സ്നേഹത്തോടെ ബിജു ജോര്‍ജ്.